Ik ben in Frankrijk, we staan vannacht onder aan de Alpe d’Huez, in het dorpje le Bourg d’Oissans. Het dorp verandert langzaamaan in een Nederlandse enclave. Op de winkels hangen flyers ‘Welkom Alpe d’HuZes’ er hangen posters met ons evenement, het voelt als thuiskomen.
Sinds 2014 ben ik vrijwilliger bij dit bijzondere evenement. Een evenement die op 6-6-2006 begon met 66 fietsers die een fietsuitdaging zochten. 6 x de Alpe d’Huez beklimmen werd als onmogelijk beschouwd, en zo ontstond een evenement dat inmiddels is uitgegroeid tot iets wat ze toen niet hadden kunnen bedenken.
Onderweg hiernaartoe luisterden wij een aantal podcasts over het evenement. In de aflevering van Bert Kranenbarg sprak hij over het respecteren van grenzen. ‘Voor de een ligt de grens op 6x de berg opfietsen en bij de ander ligt de grens bij 1x wandelen. Wat je grens ook is: heb respect, zowel voor die van jezelf als die van de ander.’
Mooi en zo waar. Het deed me ook heel erg denken aan wat ik mijn klanten zo graag meegeef: je hebt geen miljoenen publiek nodig om het verschil te maken. Doe wat goed voelt voor jou, wat bij jou past. Als dat 6x een berg op fietsen is: prima, is dat wandelen? Ook goed! En wanneer je voor geen van beide echt warm loopt, ga dan met een microfoon op de finishlijn staan en help deelnemers op die manier over de streep.
Weet jouw blij, weet je grens, weet wat past bij jou. Soms moet je daar door trial & error achterkomen: het is ok. Accepteer wat is en doe wat je het beste past. En luister steeds opnieuw naar dat gevoel, of het klopt en hou het bij jezelf.
Wij gaan weer een bijzondere week tegemoet, samen met al die andere deelnemers, supporters en collega vrijwilligers. Ik ben dankbaar dat ik hier deel van uit mag maken. Het verschil mag maken, want dat doen we, allemaal, elke dag.
Wat kan jij doen om in deze wereld waar zoveel mogelijk is, op jouw manier het verschil te maken?
