π™€π™šπ™£ π™—π™šπ™©π™šπ™§π™š π™¬π™šπ™§π™šπ™‘π™™ π™—π™šπ™œπ™žπ™£π™© π™—π™žπ™Ÿ π™Ÿπ™šπ™―π™šπ™‘π™›

In ons gezin is het duurzaamheid vraagstuk een veel voorkomen onderwerp van gesprek. Hoe er wordt omgegaan met onze planeet, hoe we zuiniger kunnen leven en werken en vooral ook: wat kunnen wij zelf doen?

Misschien denk je nu: ik doe al genoeg, ik scheidt mijn afval, eet wat minder vlees en denk bewust na over over wat ik koop. Dat is ook fijn en belangrijk.

Wat veel mensen niet weten is dat data veel kost. Denk hierbij aan mailtjes van nieuwsbrieven die je nooit leest maar die wel in je e-mailbox staan. Documenten die je nooit meer bekijkt maar wel in een mapje staan. Of e-mails die je 20 jaar geleden met de opkomst van e-mail bewaarde, maar die je nooit meer bekijkt.

Gegevensopslag kost veel geld. Kosten waar we ons vaak niet bewust van zijn. Met de digitalisering groeit de hoeveelheid gegevens wereldwijd exponentieel. Sterker nog, er wordt geschat dat meer dan 50% van alle data de afgelopen 2 jaar is gemaakt.

Waarom deze data ten koste gaat van ons milieu en jouw portemonnee? Want β€˜het staat toch allemaal in de cloud’? dΓ‘t zit dus net even anders.

Om alle data te kunnen β€˜managen’ (denk aan toegankelijk maken, bewaren, back-uppen etc.) zijn enorm veel fysieke datacenters nodig. Die datacenters kosten veel energie en zijn daarmee niet duurzaam.

Kortom: denk de volgende keer dat je een mailtje ontvangt eens na of de mail echt bewaard moet worden of dat deze weg kan. Denk na of je echt 4 versies van een document moet bewaren of alleen de 2 meest recente. Denk na over alle nieuwsbrieven waarop je abonneert. Moet je die ΓΌberhaupt nog ontvangen?

Ik heb de luxe dat mijn mail door mijn va wordt opgeschoond. Inclusief de melding β€˜ik heb deze (lijst) nieuwsbrieven opgezegd, want ze waren allemaal ongeopend’ hoe fijn is dat?